5 กรกฏาคม 56
เพราะมีการปลุกระดมสารพัดม็อบขึ้นมาต่อต้านรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตร
จะเห็นได้ว่ามีความเคลื่อน ไหวของกลุ่มหน้ากากขาวรวมตัวกันทุกสัปดาห์ ถึงแม้ว่าการรวมตัวแต่ละครั้งจะเพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆ
แต่ก็มีฝ่ายแค้นร่วมผสมโรง กะเกณฑ์มวลชนของตัวเองตามจังหวัดต่างๆ
ออกมาสวมหน้ากากกะเค้าด้วย
จุดนี้เองทำให้อีกฟากฝ่ายคือแกนนำนปช.ต้องปรับกระบวนทัพรับมือ
มีมติเห็นพ้องให้นายจตุพร พรหมพันธุ์ ขึ้นเป็นประธานนปช.แทนที่นางธิดา โตจิราการ
หลักสำคัญคนเสื้อแดงต้องเป็นน้ำหนึ่งอันเดียว เกาะกุมมวลชนให้เหนียวแน่น
ซึ่งนายจตุพรเป็นที่ยอมรับของคนเสื้อแดงทุกกลุ่ม
ขนาดนายขวัญชัย ไพรพนา แกนนำชมรมคนรัก อุดรฯที่ประกาศแยกตัวไม่ร่วมเคลื่อนไหวกับนปช.ก็ออกมาสนับสนุนนายจตุพรทันที
ประเด็นหลักคือ ต่อต้านการโค่นล้มรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง
ต่อต้านพรรคการเมืองบางพรรคที่ต้องการใช้ "ทางลัด" ล้มรัฐบาล
แล้วใช้ "อำนาจพิเศษ" เข้ามาจัดตั้งรัฐบาลใหม่
หากเกิดเรื่องซ้ำรอยปี ขึ้นมาอีกครั้งก็จะเห็นคนเสื้อแดงเรือนหมื่นเรือนแสนคนออกมาชุมนุมต่อต้านครั้งใหญ่อีกแน่นอน
ฉะนั้น จุดมุ่งหมายของคนเสื้อแดงไม่ใช่การระดมพลออกมาชนกับม็อบหน้า กากขาว
เพราะรู้ดีว่าเป้าหมายของกลุ่ม "จอมบงการ" โค่นล้มรัฐบาล ต้องการให้เกิดความรุนแรง
ต้องการให้ม็อบแดงออกมาปะทะกับม็อบหน้ากากขาว
นำไปสู่เหตุการณ์นองเลือด
เป็นเงื่อนไขให้ทหารเข้ามา "แทรกแซง" การเมืองอีกครั้ง
ที่สำคัญ รัฐบาลยังประคองตัวไปได้ ไม่เพลี่ยงพล้ำจนเป็นประเด็นให้เกิดการลุกฮือขึ้นมาต่อต้าน
อีกทั้งหากมีการระดมม็อบออกมาต่อต้านรัฐบาลขึ้นมาจริงๆ
ก็ใช่ว่าจะเกิดเหตุรุนแรงเสมอไป
ถ้าไม่ส่งรถถัง-สไนเปอร์ปราบปรามประชาชน
เรื่องการนองเลือดย่อมไม่เกิด
