คดีความต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับผู้สูญเสียชีวิตและบาดเจ็บจากคำสั่งใช้ความรุนแรงปราบปรามสลายการชุมนุมเดือน เม.ย.-พ.ค.2553 มาถึงจุดต้องจับตาอีกครั้ง
หลังมีการระบุถึงคำสั่งการใช้พลซุ่มยิงหรือ ? สไนเปอร์ ? ออกมาปฏิบัติการกับผู้ชุมนุมระหว่าง ที่หลายคนสงสัยว่าเรื่องดังกล่าวจริงเท็จอย่างไร เนื่องจากมีผู้ใหญ่ในบ้านเมืองบางคนที่อยู่ใกล้ชิดเหตุ การณ์ช่วงนั้นออกมาปฏิเสธปรากฏว่ามีเว็บไซต์ข่าวบางแห่งนำเอกสารตีตราลับ ลงวันที่ 17 เม.ย. 2553 ออกมาเปิดเผย เป็นหนังสือขออนุมัติแนวทางปฏิบัติในการใช้อาวุธ ใจความสำคัญอยู่ในข้อ 2.5 ที่ระบุ
กรณีพบความผิดซึ่งหน้าในลักษณะผู้ก่อเหตุใช้อาวุธยิงใส่เจ้าหน้าที่ หรือใช้อาวุธ/วัตถุระเบิดต่อที่ตั้งหน่วยและสถานที่สำคัญ ที่ศอฉ.กำหนด ได้กำหนดให้เจ้าหน้าที่สามารถใช้อาวุธยิงผู้ก่อเหตุเพื่อหยุดยั้งการปฏิบัติ ได้ แต่หากผู้ก่อเหตุอยู่ปะปนกับผู้ชุมนุม จนอาจทำให้การใช้อาวุธของเจ้าหน้าที่เป็นอันตรายต่อประชาชนผู้บริสุทธิ์ ให้งดเว้นการปฏิบัติ ยกเว้นในกรณีที่หน่วยได้จัดเตรียมพลแม่นปืน (Marksmanship) ที่มีขีดความสามารถเพียงพอให้ทำการยิงเพื่อหยุดยั้งการก่อเหตุได้ นอกจากนี้ หากหน่วยพบเป้าหมายแต่ไม่สามารถทำการยิงได้ เช่น เป้าหมายอยู่ในที่กำบัง ฯลฯ หน่วยสามารถร้อง ขอการสนับสนุนพลซุ่มยิง (Sniper) จาก ศอฉ. ได้ ความจริงแท้เป็นอย่างไรต้องติดตามต่อไป
สำหรับแนวทางสอบ สวนคดีการตาย 98 ศพตามที่พนักงานสอบสวนดีเอสไอวางไว้คือ การเรียกตัว ? สไนเปอร์ ? มาสอบปากคำ จากนั้นก็จะกันตัวไว้เป็นพยาน เพราะเชื่อว่าในการปฏิบัติการทางทหาร สไนเปอร์ไม่สามารถออกมาซุ่มยิงได้เองตามอำเภอใจหากไม่ได้รับคำสั่งจากผู้มีอำนาจ
คำถามจึงวนกลับมาตรงที่ว่า แล้วใครคือผู้มีอำนาจสั่งการตอนนั้น
