เป็นเรื่องที่เข้าใจยากมากที่สุดในรอบปี ที่จู่ๆ ดูเหมือนทักษิณและพรรคเพื่อไทยจะลดฐานเสียงเสื้อแดงของตัวเองเอาดื้อๆ ด้วยการ “ปรองดองเกินไป” จากการให้น้องสาวไปรดน้ำสงกรานต์ผู้ที่เคยถูกตนเองอ้างว่าเป็นถึงหัวขบวนฝ่ายตรงข้าม งานนี้ดูเผินๆ ไม่มีอะไรที่เป็นคุณแก่อดีตนายกฯ และนายกฯ ปัจจุบันเลย แต่มันสมองของทักษิณไม่ใช่ธรรมดา เขาอาจพาตนเข้าสู่จุดตายแล้วพลิกออกมาเด่นแรงกว่าเดิมอีกครั้งก็ได้
พรรคเพื่อไทยเหมือนมวยที่กำลังได้เปรียบที่การต้านทานของฝ่ายปฏิปักษ์อ่อนแรงลงมากด้วยการค้านเลอะเทอะและมีคนมาประท้วงรัฐบาลครั้งละไม่กี่ร้อย แต่ฉับพลันพรรคเพื่อไทยกลับต่อยหมัดเข้าคางตัวเองให้ลงไปโดนนับง่ายๆ ด้วยการไปแสดงการอ่อนน้อมสูงสุดต่อฝ่ายตรงข้าม งานนี้เสื้อแดงกลุ่มที่ยังไม่ลืมเหตุการณ์ปี 2553 ค้านกันลั่น ผิดกับตอนที่ยิ่งลักษณ์เชิญ พล.อ.เปรม ไปทำเนียบรัฐบาลเมื่อไม่นานมานี้ ทักษิณกำลังจะปรองดองจริงหรือแยกอำมาตย์ออกจากกันโดยให้ฝ่ายสมองเลิกคบหาฝ่ายปฏิบัติการได้จริงหรือ มั่นใจว่าคุมเสียงเสื้อแดงได้แน่หรือ หรือว่ามียีนแห่งความพ่ายแพ้แบบเดียวกับที่นโปเลียนและฮิตเลอร์มี (พวกเขาคงครองยุโรปได้ ถ้าไม่ริบุกรัสเซียโดยไม่จำเป็น จนแพ้เละกลับมา)
ทักษิณเคยเล่นเกมเสี่ยงนี้มาแล้วช่วงต้นปี 2549 ที่ไม่ยอมแพ้ต่อผู้ยิ่งใหญ่ของบ้านเมืองที่เปิดหน้าระดมออกมาเป็นปฏิปักษ์กับเขา ซึ่งถ้าเป็นคนอื่นก็คงยอมไปแล้วและจะเก็บเกือบทุกอย่างไว้กับตัวได้ แต่ทักษิณเลือกที่จะสู้ จนสร้างมวลชนขึ้นมาเป็นกำแพงเหล็กรบให้เขาอย่างที่ไม่เคยมีผู้ถูกปฏิวัติคนใดทำได้ ในช่วง ปี 2549-2553 เขาทั้งต่อรอง ทั้งผ่อนปรน ทั้งรบจมเขี้ยว แต่ก็ไม่อาจชนะเด็ดขาดต่อสงครามกึ่งส่วนตัวกึ่งส่วนรวม จึงต้องปรับมาเล่นเกมยาว ส่งเสริมเสื้อแดงและพรรคในปี 2554-2555 ให้แกร่งกว่าเดิมเสียอีก เขาเลิกคิดที่จะมีชัยแบบนอกกรอบไปแล้ว ชัยชนะของเขาอาจรอนานกว่าเดิม แต่มั่นคงและอยู่ในระบบ ปฏิปักษ์จะลดจำนวนลงด้วยสิ่งดีๆ ที่น้องสาวเขาจะสร้างให้แก่ประเทศ ดังนั้นเสื้อแดงจึงต้องกลืนเลือดบ้าง
ทักษิณน่าจะประเมินแล้วจากความนิยมของเขาและยิ่งลักษณ์ ตลอดจนการเติบโตเองอย่างเป็นระบบของกลุ่มคนเสื้อแดงที่ชักขัดต่อวิถีปฏิบัติเก่าของนักการเมืองน้ำเน่า (ปทุมโมเดลเป็นตัวอย่าง) เขาคงเห็นว่าถึงเสื้อแดงจะไม่พอใจแต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพยุงเพื่อไทยต่อไป ถ้านิ่งรอโนโหวตเสื้อแดงเองนั่นแหละจะเจ็บเพราะพรรคที่เสื้อแดงเกลียดจะผงาดแทน เสื้อแดงคงงอนไม่นานเพราะจุดวัดจริงๆ ยังคงอยู่ที่การกินดีอยู่ดี ถ้าพรรคเพื่อไทยทำตรงนี้ได้ ยังไงเสื้อแดงก็ไม่คงเปลี่ยนใจ นอกจากนี้ทักษิณยังจะมีการปรับทิศทางเอาใจเสื้อแดงมากขึ้น เช่น อาจใช้ไพรมารีโหวต (เป็นการลดอำนาจนักการเมืองเขี้ยวๆ ในพรรคไปในตัวด้วย) หรือการที่ นปช. ไม่ไปรดน้ำด้วยก็บรรเทาอาการเคืองเสื้อแดงไปได้ ส่วนการที่ยิ่งลักษณ์ไปรดน้ำกลับจะได้ผลดีจากฝ่ายอำมาตย์ที่ลับๆ แล้วก็ปลื้มนายกฯ คนสวยผู้นี้ไม่น้อย ข้อตกลงใดๆ ที่จะมีขึ้นอาจกระทบต่อน้ำเลี้ยงของฝ่ายปฏิบัติการหลากสี และทำให้ทศวรรษนี้ยังเป็นของทักษิณที่เดินล้ำหน้าทุกกลุ่ม
