เป็นกระแสร้อนขึ้นมาทันที กรณีสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) ออกมาขย่มรัฐบาล ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ด้วยการรวบรวมรายชื่ออาจารย์จากทั้งนิด้า มธ. และตัวแทนนักศึกษา 146 คน เพื่อขอให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจ ฉัยว่าโครงการรับจำนำข้าวของรัฐบาลขัดต่อรัฐธรรมนูญ มาตรา 43 และ 81 (1) หรือไม่ เรียกร้องให้ศาลรัฐธรรมนูญสั่งยุติโครงการนี้ เพราะเห็นว่ารัฐบาลปรับเปลี่ยนวิธีการรับซื้อและเข้ามาผูกขาดแต่เพียงผู้เดียวจนทำลายกลไกการตลาด
ล่าสุดศาลรัฐธรรมนูญได้ ตีกลับคำร้องของ อจ.นิด้า แล้ว โดยเห็นว่าคำร้องเดิมไม่ได้ระบุว่ายื่นตามรัฐธรรมนูญมาตราใด หรือช่องทางใด เพราะเท่าที่ยื่นคำร้องยังเหมือนยื่นลอยๆ จึงอยากให้ ผู้ร้องกลับไปแก้ไข เพื่อให้เกิดความชัดเจน แบบว่าให้แก้ไขให้เรียบร้อยแล้วยื่นกลับเข้ามาใหม่ ก็น่าสงสัยว่าเป็นครูบาอาจารย์แท้ๆ กลับเหมือนเด็กทำการบ้านไม่เรียบร้อย !?
ขณะที่ฝ่ายที่สนับสนุนโครงการจำนำข้าวมองการที่ อจ.นิด้า ออกมาเคลื่อนไหวครั้งนี้ มีเบื้องหน้าเบื้องหลังแน่นอน !?
เป็นการเคลื่อนไหวในทิศทางเดียวกับพรรคประชาธิปัตย์ที่มุ่งโจมตีนโยบายนี้มาตลอด อาศัยช่องทางศาลรัฐธรรมนูญเข้ามาชี้เป็นชี้ตายการทำงานของรัฐบาล
มีนักวิชาการหลายคนออกมาวิพากษ์ในกรณีนี้กันกว้างขวาง โดยเห็นว่า อจ.นิด้า ไม่น่าจะยื่นร้องต่อศาลรัฐธรรมนูญได้ เพราะศาลรัฐธรรมนูญไม่สามารถพิจารณาเรื่องนโยบายของรัฐบาล ควรยื่นต่อศาลปกครองมากกว่า
ที่สำคัญรัฐธรรมนูญมาตรา 212 (1) ให้สิทธิ์คนทั่วไปยื่นร้องศาลรัฐธรรมนูญได้เฉพาะกฎ หมายที่ละเมิดสิทธิประชาชนเท่านั้น ไม่ใช่ร้องโครงการหรือนโยบายของรัฐบาล
เพราะหากนโยบายของรัฐบาลไม่ดี ไม่ถูกต้อง ก็ต้องไปจัดการกันในรัฐสภา ไม่ใช่ให้ศาลรัฐธรรมนูญเป็นคนตัดสิน
ฉะนั้นการที่ อจ.นิด้า ร้องนโยบายจำนำข้าวของรัฐบาลต่อศาลรัฐธรรมนูญ จึงผิดช่องทางชัดเจน เข้าข่ายดึงฝ่ายตุลาการไปก้าวก่ายฝ่ายบริหาร !?
